Momenteel is Utrecht bezig met het sleutelen aan Hoog
Catharijne. Steeds vormen er aanpassingen rond dit centrum om het gebied te
optimaliseren en te verbeteren. Een openbare locatie als deze roept vele
gevoelens op tijdens aanpassingen en veranderingen. Deze gevoelens komen los
bij vele verschillende partijen. De partijen hebben ieder een eigen, mening
opvatting of idee. De grote diversiteit aan belanghebbende zet de complexiteit
van dit project op een hoger voetstuk.
Zo ontstaat er weerstand op verschillende gebieden en
moeten er keuzes worden gemaakt op een evenwichtige manier. Enkel alleen als
men weet ‘hoe de hazen lopen’ kan men een evenwichtige beslissing maken en de
weerstand zo laag mogelijk houden. Een keuze levert dan niet altijd positief
resultaat, neem de inwoners.
Namens de inwoners
Martine Bakker schrijft namens de inwoners van Utrecht
een open brief naar de Rijksbouwmeester, Frits van Dongen. Hierin vermeld zei
het niet eens te zijn met de gang van zaken. Rond 1962 is men bezig met het
gebied, er worden voormalig plannen ingediend en uitgevoerd. Even lag er dan
voor de inwoners een goed bereikbaar winkelcentrum. Maar al voor het complex
voltooid was, kwam de sloophamer. Positieve voorzieningen werden gesloopt en
verdwenen van het straatbeeld. Een rustgevend stationsplein verdween en liet een treurige sfeer
achter. Martine Bakker geeft aan dat er van de mooie plannen maar weinig
terecht is gekomen. Een groen en waterrijk centrum is iets wat door
geldproblemen in de wacht wordt gezet.
September 2012 wordt de gemeente een last op de schouders
gelegd. In een korte periode worden er vele handtekeningen opgehaald om het
sloopbesluit nogmaals te bekijken. Dit maal gaat het over een bestaande
bebouwing en komen er politieke partijen aan de pas. Verschillende partijen geven
voor of tegen André van Schien(VVD) geeft aan de bebouwing te laten voor wat
het is en de bebouwing een monumentale status te geven.
De bewoners van Utrecht willen dat Utrecht blijft zoals
het is, geen hoogbouw, gezellige straatjes voor een kop koffie en juist dit in
het stations gebied. Een punt van kritiek is dan ook of de vraag speelt “waarom
wordt er nou gebouwd?” bouwen we nou voor de mensen, of voor het geld?
De brief:
Stationsplein oost
naar de volgende fase
Link besluit stationsplein: http://www.utrecht.nl/smartsite.dws?id=88520&GID=384994
Met een geringe meerderheid werd het ingestemd op het
college voorstel wel met geringe aanpassingen. Partijen als PvdA, VVD, SP en
SLU stemde tegen. Dit kwam doordat de plannen sterk afweken van het huidige
masterplan.
De tegenstemmende partijen gaven aan het niet eens te
zijn over de Fietsenstallingen en de sociale veiligheid van de doorgaande
fietsroute. De PvdA kwam met een voorstel maar deze ontving betrekkelijk weinig
steun. Op de plaatsen waar de plannen afweken ging het met namen om de sociale
veiligheid. Een fietsenflat waar 12.500 fietsen gehuisvest worden onder het plein, wordt gerealiseerd waardoor er een ondergronds netwerk voor fietsers ontstaat. Wel
levert dit positief resultaat op en uit dat zich in de loopstromen van het
plein. Meer voetgangers zullen nu gebruik maken van het plein.
Informatie betreft de loopstromen over het plein:
http://www.bouwpututrecht.nl/bu/wp-content/uploads/2013/03/bijlage-2-Eindfase-2020-Simulatie-Oostplein.pdf
http://www.bouwpututrecht.nl/bu/wp-content/uploads/2013/03/bijlage-2-Eindfase-2020-Simulatie-Oostplein.pdf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten